Franciszek Szafran
1890- 1940
Urodził się 16 lutego 1890 r. w Odrzykoniu k. Krosna jako syn Piotra i Anny z Szafranów. Przed pierwszą wojną światową ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie, uzyskując tytuł doktora.
W końcu 1918 roku współorganizował w randze porucznika tzw. kompanię krośnieńską, utworzoną w celu odsieczy oblężonego Lwowa. Franciszek Szafran był w niej dowódcą aż do czasu objęcia w niej kierownictwa przez porucznika Stanisława Maczka, późniejszego generała.
Na przełomie 1918/1919 roku uczestniczył w walkach z Ukraińcami, pod Ustrzykami i Chyrowem, gdzie został ciężko ranny.
W okresie II Rzeczpospolitej był sędzią Najwyższego Sądu Apelacyjnego w Warszawie.
Po wybuchu II wojny światowej uczestniczył w stopniu kapitana rezerwy w kampanii wrześniowej. Po wkroczeniu Rosjan do Polski, dostał się do niewoli radzieckiej i osadzono go w obozie w Kozielsku. Zamordowany 1940 roku w Katyniu.
Pośmiertnie odznaczony został przez byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Walecznych i podniesiony do rangi majora.
•
SŁOWNIK PLASTYCZNY dla szkół podstawowych i gimnazjów
• Architektura gotyku